กะโซ่, กะโซ้ ๑ หมายถึง น. เผ่าข่าโซ้ เป็นชาวป่าทางภาคอีสานของไทย มีลักษณะคล้ายเขมร. (วิทยาจารย์).
(ถิ่น-อีสาน) น. เครื่องวิดน้ำรูปร่างคล้ายเรือครึ่งท่อน, โชงโลง.
(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. กาบ เช่น กะดกหมาก = กาบหมาก,ชาวพื้นเมืองเรียกว่า ดก.
ดู ชาปีไหน.
ก. ตอกลิ่มเข้าไปในไม้. (ปาเลกัว).
(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ว. เปล่า ๆ, เฉย ๆ.
(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ก. สอย, กระทุ้ง.
ดู กะตังใบ.